ΦυτοπροστασίαΓια την αντιμετώπιση των εχθρών και ασθενειών της ελιάς, είναι βασική η γενική κατάσταση των δέντρων, το ευρύτερο οικοσύστημα και οι εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές. Η προστασία των ελαιώνων από εχθρούς, ασθένειες και ζιζάνια πρέπει να επιτυγχάνεται με την ελάχιστη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων, αλλά κυρίως με τη μικρότερη διατάραξη του περιβάλλοντος. Η φυτοπροστασία πρέπει να βασίζεται σε συνδυασμένη εφαρμογή μεθόδων, αλλά με την προϋπόθεση ότι οι μη χημικές (καλλιεργητικά, μηχανικά και βιολογικά μέσα) να αποτελούν την πρώτη επιλογή. Η απόφαση για επέμβαση με φυτοπροστατευτικά μέσα πρέπει να τεκμηριώνεται. Η εφαρμογή των φυτοπροστατευτικών προϊόντων πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η υγεία των χειριστών, να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα ρύπανσης του περιβάλλοντος και να μεγιστοποιείται η αποτελεσματικότητα των επεμβάσεων. Παράλληλα, κρίνεται απαραίτητο να γίνονται εργαστηριακές αναλύσεις υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων, ώστε να ελέγχεται η ποιότητα των παραγόμενων ελαιοκομικών προϊόντων. Για την αντιμετώπιση των εχθρών και ασθενειών κάποια από τα πιο φιλικά προς το περιβάλλον μέτρα είναι:
Ο κύριος εντομολογικός εχθρός-κύριο πρόβλημα στο σύνολο σχεδόν των ελαιώνων της χώρας μας είναι ο δάκος της ελιάς. |